kahti rical

18. yüzyılın başlarında konuşulmaya başlanan, “kaht-ı rical” deyimi, ancak, tanzimat’ın büyük devlet adamlarından sonra yaygın olarak tartışılmaya başlanmıştır. özellikle tanzimat’tan sonra “kaht-ı rical” tabiri sıkça kullanılması biraz da çaresizlik ve ümitsizliğin ifadesidir. osmanlı devletinin yıkılışıyla beraber, pek çok tarihçi, bilim ve siyaset adamı; “devlet adamlarının yetişmemesi, âlimlerin çok azalması, devletin yıkılış sebeplerinden en önemli olanıdır.” şeklinde açıklama yapmışlardır.
(bkz: mustafa toygar)